"Göz muncuğum" (Şeir 7)

Sular dağdan süzülübdür.
Gül budaqa düzülübdür.

Bulud göyə düzülübdür.

Ürəyiməsə söz muncuğum,

Kür Arazla qovuşur bax,

Sonda sular qarışır bax

Tək özünə yaraşır bax

Hər insanın öz muncuğu

Həyat qəlbin əzmin əyir

Heç görməzsən ondan xeyir

Ğülüm sənə tez göz dəyir

As üstünə ğöz muncuğu